Ben yine de sadece sorayım, herkese: Toplumsal hiyerarşiler bizleri müştereken keser, nekrosiyasi iktidarlar, kimi zaman ufak kimi zaman bariz ve kitlesel şekilde ölümü hayatımıza zerk edip edip bizi uyuturken, tüm bu uyutmalara karşı çıkıp pay isteyenler, siyasal özne olma mücadelesi verenler ve de köpekler terörist ilan edilirken bu katliama sessiz kalabilir miyiz? Hâlihazırda içinde yaşadığımız erkek egemen kapitalist sistemin geldiği aşama, tam da kendi fıtratına uygun bir biçimde nekrosiyasi çağ olarak deneyimleniyor. Bu bahisle, ancak yaşamla ölüm arası mıntıkalarda siyasal (öznellikler) olarak kurulmamız isteniyor. Buradaki hareket noktası elbette ve her şeyden evvel, kâr sağlamayan her şeyin yok edilebileceği ve hatta edilmesi…